Bardzo często słyszę o tym, że język angielski jest dla kogoś trudny lub po prostu “nie wchodzi mu do głowy”. Nic dziwnego skoro w języku angielskim mamy 26 liter alfabetu, które generują 44 różne dźwięki. Dla przykładu w języku hiszpańskim mamy 27 liter alfabetu i zaledwie 30 dźwięków, jest on więc dużo bardziej przewidywalny i łatwiejszy w nauce. Jednym z przykładów w języku angielskim jest  “Pacific Ocean” /pəˌsɪfɪk ˈəʊʃn/ w którym litera „c” występuje aż 3 razy, ale za każdym razem ma inny wydźwięk. Pierwsze c brzmi jak /s/ w słowie „see” (widzieć), drugie c brzmi jak /k/ w słowie „cat” (kot), a trzecie c brzmi jak /sh/, w słowie „shoe” (but).

Zacznijmy od definicji, co to są Tricky Words?

Tricky Words to w wolnym tłumaczeniu podstępne słowa,  które trudno wypowiedzieć. Mają złożoną pisownię, czasami nazywane są one nieregularnymi fonicznie lub wyjątkami. W skrócie są to po prostu słowa, których nie da się rozszyfrować za pomocą samej foniki. 

Tricky Words podzielone są na 6 grup, każdą z tych grup opiszę w osobnym artykule.

Najskuteczniejszy sposób Nauki Czytania

Nie tylko moim zdaniem, praktyka nauczania słów jako całych słów, czy to regularnych, czy nieregularnych, jest wadliwa. Potwierdzają to badania obrazowania mózgu prowadzone przez Stanford. Pokazały, że osoby uczące się całych słów na pamięć, nie czytają tak szybko i płynnie jak osoby, które uczyły się poprzez powiązanie liter z dźwiękami. Osoby uczące się pamięciowo używają prawej półkuli mózgu, która odpowiedzialna jest za przetwarzanie obrazów. Natomiast, osoby powiązujące dźwięki liter w słowach korzystają z lewej półkuli dekodując każdy dźwięk natychmiastowo.  

W związku z tym, jest to umiejętność w której trzeba nauczyć się około 44 dźwięków, ich łączenia i segmentowania w słowach, aby umożliwić czytanie i pisanie 95% wszystkich słów. 

A więc, ile słów należy nauczyć się na pamięć, aby móc czytać i pisać 95% wszystkich słów? – Odpowiedź brzmi: Wszystkich! Dlatego, że nauka jednego słowa na pamięć nie pomaga uczniowi w nauce innych słów. 
W konsekwencji praktyka ta jest nieefektywna, czasochłonna i frustrująca dla uczniów. Zachęca uczniów do „odgadywania słów”, gdy słowo nie jest automatycznie rozpoznawane. Przykładowo istnieje niewielka wizualne różnica między niektórymi słowami: ‘though’, ‘thought’ i ‘through’. Bez znajomości dźwięków trudno je zapamiętać i nie pomieszać. Dlatego najszybszym, najbardziej wydajnym i niezawodnym sposobem nauki słów ze wzroku jest fonika.

Podchwytliwe zamiast trudne

W przypadku małych dzieci zdecydowanie wolę używać terminu „podchwytliwe”. Słowo „podchwytliwe” jest bardziej intrygujące niż „nieregularne” czy ”trudne”, ponieważ dla dzieci sztuczki są zazwyczaj fascynujące i czymś, co dziecko chciałoby opanować, natomiast słowo “trudne” z góry zakłada, że nauka tych słów będzie sprawiała trudność.

Moje 3 proste kroki skutecznej nauki podchwytliwych słów:

 

Krok 1.

Czytam podchwytliwe słówko, a później czytam je razem z uczniem. Wypowiadam słówko, głoska po głosce, każda reprezentująca dany dźwięk.

Krok 2.

Wskazuję regularne odpowiedniki dźwięków w danym słowie np:

Krok 3.

Pokazuję uczniowi tą ‘podchwytliwą’ część w słowie. Na przykład w słowie want, krótkie /o/ reprezentowane jest przez literę ‘a’ . Proszę ucznia aby wypowiedział trudne słówko i napisał je zaznaczając literę ‘a’ np. na czerwono: